Коммуникативтік құзіреттілік - шет тілін оқыту үдерісін зерттеу аспектісі

Аңдатпа

Тілдік тұлғаның екі тілдік жүйесіне талдау жасау үйреніп жатқан тіл мен ана тіліндегі кездесетін элементтердегі және құрылымдағы айырмашылық пен ұқсастықтарын ажыратуға
мүмкіндік береді, яғни өз кезегінде өзге тілді меңгерудің, тәртіп ережелерінің, экстралингвисткалық білімнің ерекшеліктерін анықтауға болады. Екінші тілдік тұлғаның және тіл иесінің коммуникативтік құзыреттілігінің қалыптасу ерекшелігін зерттеу танымдық қызметтің тіл үйрену, тілді
игеру, тілді меңгеру және олардың арнайы түрлерін анықтау секілді түрлерінің дифференциялануына себеп болады. Екінші тілдік тұлғаның коммуникативтік құзыреттілік мәселесін қарастыру өзге
тілді меңгеру механизмін түсіну туралы сұрақты шешуге және жаңа тілдік құрылымдарды игерудің
тиімді жолдарын іздеуге себеп болады. Мақалада тіл иесінің коммуникативтік құзыреттілігі жалпы
тілдік қабілеттіліктің бөлігі ретінде анықталады. Тіл иесінің коммуникативтік құзыреттілік сипаттамасы екінші тілді игерушінің коммуникативтік құзыреттілігінің қалыптасу үдерісін сипаттауға
көмектеседі. Екінші тілдік тұлғаның коммуникативтік құзыреттілігін қалыптастыру тұлғаның өзінде бар экстралингвистикалық, тілдік біліміне қосымша жаңа білімнің енуін көрсетеді. Тіл иесі мен
екінші тілдік тұлғаның коммуникативтік құзыреттілігінің қалыптасу үдерісін сипаттау бірінші және
екінші тілді меңгеру үдерісіндегі тұлғаның «білім», «дағды», «шеберлік» құбылыстарының өзара
әрекетімен тілдік қабілеттілігі негізінде беріледі formation of the second language trainee and native language user contributes to the differentiation of
these types of cognitive activities such as language learning, language acquisition, and identify their
specific characteristics. The study of the features of the formation of the communicative competence of
a secondary linguistic personality and a native speaker allows differentiation of such types of cognitive
activities as language studying, language learning, language acquisition, and the identification of their
specific characteristics. Studying the problem of the communicative competence of a secondary linguistic
personality helps in solving the problem of understanding the mechanism of mastering a foreign language
and finding optimal ways to master new language structures. The article defines the communicative
competence of a native speaker as part of a common language ability. The characteristic of the communicative
competence of a native speaker helps in describing the process of forming the communicative competence
of a second language learner. The formation of the communicative competence of a secondary linguistic
personality involves the “entry” of new knowledge into the structures of available extralinguistic and
linguistic knowledge. A description of the process of forming the communicative competence of a native
speaker and a secondary linguistic personality is given on the basis of such a phenomenon as the interaction
of “knowledge”, “abilities”, “skills” with the linguistic ability of a person in the process of mastering the
first and second languages