Көптілділікті кәсіби контексте зерттеу: ғылыми-метриялық талдау

Аңдатпа

Бұл мақалада пейзаж филология мен өнертанудың негізгі категориясы ретінде қарастырылады. Қазақстанның поэзия, проза, станоктық кескіндеме көркем туындыларының мысалында қазақ халқы дүниетанымының көрінісі ретінде ұлттық пейзаждың қалыптасу ерекшеліктері айқындалған. ХХ ғасырдағы Қазақстан әдебиеті мен станоктық кескіндеме шығармаларында пейзаж жасаудың тілдік және бейнелеу тәсілдері талданды. М.Әуезов пен С. Санбаевтың көркем прозасына, Б. Қайырбековтың поэзиясына лингвистикалық/әдеби талдау жасалды. Көшпелі даланың тұрмысын, әдет-ғұрыптарын, салт-дәстүрлерін, әдеби шығармалардың басты кейіпкерлері тұлғаларының сипатын ашатын әлемнің ұлттық бейнелерімен ұсынылған қазақстандық пейзаждың ерекшелігі ашылды. А.Қастеев, А.Исмаилов, А. Жүсіпов, С.Романов туындыларының өнертану аспектісінде талдануы станоктық кескіндеме шығармаларындағы пейзаждың маңызды рөлін бекітуде орыс көркемсурет мектебінің дәстүрлерінің сабақтастығын анықтауға, сондай-ақ қазақ суретшілерінің туған жерге деген көзқарастарының көркем бейнеленуіндегі ерекшелікті анықтауға мүмкіндік береді. Ұлттық пейзаждың біртұтас шеңбері Отандық жазушылар мен суретшілердің шығармашылығын біріктіретіні белгілі. Қорытындыда пейзаждың қазіргі қоғамның мәдени феномені ретіндегі маңызы туралы тұжырым жасалды, бұл тұжырым ХХ ғасырдағы Қазақстан әдебиеті мен станоктық кескіндеме шығармаларының ұлттық ерекшелігі мен бірегейлігін айқындайды.