Қазіргі қазақ поэзиясындағы киелі жердің мифопоэтикалық бейнесі
Қаралымдар: 37 / PDF жүктеулері: 31
DOI:
https://doi.org/10.32523/2616-678X-2018-125-4-115-120Кілт сөздер:
миф, киелі жерлер, мифопоэтика, әдеби хронотоп, символ, мотивАңдатпа
Тәуелсіздік алған кезеңнен бастап қазақ әдебиеттану ғылымы өзінің даму ерекшелігі жағынан біршама трансформациялық өзгерістерге ұшырады. Сол себепті көркем әдебиеттің фундаментальды мәселелерін оңтайлы шешуде мифопоэтика алдыңғы қатарға шықты. Қазіргі
көркем әдебиеттегі мифопоэтикалық бағдар қаламгерлер шығармашылығындағы жалпы көркемэстетикалық көріністерді суреттеумен қатар ақын-жазушылардың шығармаларындағы түрліше адами-философиялық ізденістерді де сипаттайды. Сондықтан бұл мақалада қазіргі қазақ поэзиясындағы киелі жерлер образының мифопоэтикалық негіздері қарастырылады. Яғни қазіргі қазақ поэзиясындағы мифологиялық танымға негізделген, шығарманың біртұтас құрылымдық жиынтығына
айналған киелі жерлердің символдық-мотивтік, хронотоптық көрінісі сипатталады. Соған сәйкес
ең алдымен киелі жерлерге қатысты адамзат танымында қалыптасқан басты ұғым-түсініктер мен
нақты семантикалық қолданыстар мәдениет пен әлеуметтің константты үлгісін жасайды.
