Лингвофилософиялық дәстүр сабақтастығы: әл-Фарабиден В. фон Гумбольдке дейін

Аңдатпа

«Тіл философиясы» және «тілдің логистикалық теориясы» тіл білімінде
XIX- XX ғасырларда пайда болды және дамыды. Бұл бағыттардың басында әйгілі И.Хердер, А.Шлегель, В.Гумбольдт, А.Шлейхер, Г.Стинталь, А.А. Потебня, В.Вундт, А. Уайтхед,
Б.Расселл, Р.Карнап, Л.Виттгенштейн сияқты еуропалық және ресейлік ғалымдар болған.
Аталмыш мәселелер пәнаралық сипатқа ие болды және ғылымның әртүрлі салаларының
өкілдері, ең алдымен лингвистер мен философтар тарапынан зерттелген. Алайда тілдің
пайда болуы, оның функциялары, логика мен грамматика, тіл мен ойлаудың байланысы туралы мұндай көріністерді біз ежелгі және ортағасырлық авторлардың еңбектерінде кездестіреміз. Осыған байланысты араб-мұсылман ғылымының жетістіктерін атап айтқанда Әбу
Насра әл-Фарабидің еңбектері ерекше назар аударуға лайық. Мақаланың мақсаты – ғалым ның тілдің философиялық мәселелеріне қатысты жеке көзқарастарын көрсету, сонымен
қатар олардың эволюциясын кейінгі ұрпақтың ғылыми өкілдерінің идеялары мысалында
зерттеу. Жүмыста талдау, синтез, салыстыру, жіктеу, дедукция және аналогия сияқты ғылыми зерттеу әдістері қолданылды. Зерттеудің негізгі нәтижелері әл-Фарабидің X ғ. айтқан
ойлары әлі де өз өзектілігін жоғалтқан жоқ деген қорытынды жасауға мүмкіндік береді. Бұл
прогрессивті идеялар келесі ғасырларда терең жалғасын тапты